uzšmaukt
uzšmaukt -šmaucu, -šmauc, -šmauc, pag. -šmaucu darbības vārds; intransitīvs
1.Slepus uziet.
PiemēriUzšmaukt pa kāpnēm augšā.
- Uzšmaukt pa kāpnēm augšā.
- Uzšmaukt uz kuģa.
1.1.Uzskriet, uzbēgt.
PiemēriCauna uzšmauca eglē.
- Cauna uzšmauca eglē.