soliņš
soliņš [suôlìņš] lietvārds; vīriešu dzimte
Dem. → sols [1].
PiemēriParka soliņš.
- Parka soliņš.
- Krāsot soliņu.
- Salauzt soliņu.
- pārnestā nozīmē Īss rezervistu soliņš.