izstumties
izstumties -stumjos, -stumies, -stumjas, pag. -stūmos darbības vārds; atgriezenisks
1.Refl. → izstumt.
2.Stumjoties izbraukt (ar laivu, plostu no kurienes, kur, cauri kam, caur ko).
PiemēriAr airiem izstumties ezerā.
- Ar airiem izstumties ezerā.
- Izstumties cauri niedrēm.