brāķis
brāķis lietvārds; vīriešu dzimte
1.Zemas kvalitātes ražojums, prece (ar defektiem, bojājumiem); ražojums, kas neatbilst noteiktām prasībām, standartiem.
PiemēriSaražot, nopirkt brāķi.
1.1.īpašības vārda nozīmē; formā: ģenitīvs Standartam neatbilstošs, ar defektiem, bojājumiem.
PiemēriBrāķa prece, audums.