Mūsdienu latviešu valodas vārdnīca
58 266 šķirkļi
bezpajumtnieks
bezpajumtnieks lietvārds; vīriešu dzimte
bezpajumtniece dsk. ģen. -ču lietvārds; sieviešu dzimte
Cilvēks, kam nav savas pajumtes, mitekļa.
PiemēriKļūt par bezpajumtnieku.
  • Kļūt par bezpajumtnieku.
  • Bezpajumtnieku patversme.
  • Sala upuri lielākoties ir bezpajumtnieki.