bezpajumtnieks
bezpajumtnieks lietvārds; vīriešu dzimte
bezpajumtniece dsk. ģen. -ču lietvārds; sieviešu dzimte
Cilvēks, kam nav savas pajumtes, mitekļa.
PiemēriKļūt par bezpajumtnieku.
- Kļūt par bezpajumtnieku.
- Bezpajumtnieku patversme.
- Sala upuri lielākoties ir bezpajumtnieki.