tremolēt
tremolēt -ēju, -ē, -ē, pag. -ēju darbības vārds; intransitīvs
Vibrēt, drebēt (par balsi).
PiemēriMazliet tremolējoša balss.
- Mazliet tremolējoša balss.
- Tremolējošs balss skanējums.
Cilme:No itāļu tremolare, kam pamatā latīņu tremulus ‘drebošs’.