izmanevrēt
izmanevrēt -ēju, -ē, -ē, pag. -ēju darbības vārds; intransitīvs
1.Manevrējot izbraukt.
PiemēriIzmanevrēt starp sakritušajiem kokiem.
- Izmanevrēt starp sakritušajiem kokiem.
- Automašīna no bedrainā ceļa izmanevrē uz šosejas.
- Sportists veiksmīgi izmanevrēja pa nosprausto trasi.
1.1.transitīvs Manevrējot izvadīt (transportlīdzekli).
PiemēriIzmanevrēt automobili starp zemē saspraustajiem mietiņiem.
- Izmanevrēt automobili starp zemē saspraustajiem mietiņiem.