piemist
piemist -mītu, -mīti, -mīt, pag. -mitu darbības vārds; intransitīvs
1.formā: trešā persona Būt raksturīgam, būt nozīmīgai, būtiskai īpašībai.
PiemēriViņai piemīt sievišķīgums.
- Viņai piemīt sievišķīgums.
- Viņam piemīt nelāga liga – dzeršana.
2.Uzturēties, mitināties (kur).
PiemēriPiemist pie radiem.
- Piemist pie radiem.