marķēt
marķēt -ēju, -ē, -ē, pag. -ēju darbības vārds; transitīvs
1.Apzīmēt (piem., preci, ražojumu, sūtījumu), uzliekot attiecīgu zīmi; iezīmēt.
PiemēriMarķēt zāģmateriālus.
- Marķēt zāģmateriālus.
- Marķēt azartspēļu automātus.
- Marķēt ģenētiski modificēto pārtiku.
2.Nospraust (kā) robežas, iezīmēt.
PiemēriMarķēt brauktuvi.
- Marķēt brauktuvi.
- Marķēt distanci.
2.1.intransitīvs Iezīmēt (tēlojumā) galvenos darbības akcentus, emocionāli neizspēlējot lomas nianses.
PiemēriMarķēt uz skatuves.
- Marķēt uz skatuves.
Cilme:No franču marquer ‘atzīmēt’.