diskreditēt
diskreditēt -ēju, -ē, -ē, pag. -ēju darbības vārds; transitīvs
diskreditācija lietvārds; sieviešu dzimte
Mazināt uzticību; graut autoritāti, cieņu; mazināt (kā) nozīmi, vērtību.
PiemēriDiskreditēt sevi ar šādu rīcību.
- Diskreditēt sevi ar šādu rīcību.
- Diskreditēt ideju.
- Diskreditējušies politiķi.
Cilme:No franču discretio.