atmērīt
atmērīt -mērīju, -mērī, -mērī vai -mēru [-mȩ̃ru], -mēri, -mēra [-mȩ̃ra], pag. -mērīju darbības vārds; transitīvs
Nomērīt (platību, tilpumu, daudzumu u. tml.), atdalot (to) no kopuma, veseluma.
PiemēriAtmērīt no īpašnieka zemes nelielu gabalu.
- Atmērīt no īpašnieka zemes nelielu gabalu.
- Atmērīt divus litrus piena.
- Atmērīt no rituļa piecus metrus vada.