nobirt
nobirt 3. pers. -birst, pag. -bira darbības vārds; intransitīvs
1.Birstot nokrist.
PiemēriNo griestiem nobiris apmetums.
1.1.Atdalīties un nokrist (par augu daļām).
PiemēriRudenī kokiem nobirst lapas.
1.2.Būt tādam, no kā atdalās un nokrīt (piem., visas lapas, skujas).
PiemēriZiemassvētku eglīte jau nobirusi.
1.3.Birstot, krītot (kam), pārklāties (ar to).
PiemēriZeme bija nobirusi ar skujām.
2.Noritēt (par asarām).
PiemēriBrīžiem nobirst asaras.