iebelzt
iebelzt -belžu, -belz, -belž, pag. -belzu darbības vārds; intransitīvs
Spēcīgi iesist (parasti ar ko smagu).
PiemēriIebelzt ar āmuru.
- Iebelzt ar āmuru.
- Smagi iebelzt pa galvu.
- Šautenes laide viņam spēcīgi iebelza plecā.