eksternis
eksternis -ņa, dsk. ģen. -ņu lietvārds; vīriešu dzimte
eksterne dsk. ģen. -ņu lietvārds; sieviešu dzimte
Cilvēks, kas kārto eksāmenus eksternātā.
PiemēriViņš kā eksternis nokārtojis skolotāja eksāmenus.
- Viņš kā eksternis nokārtojis skolotāja eksāmenus.
- Aktrise pabeidza skolu kā eksterne.
- Tiesības kārtot eksāmenus kā eksternim.