cittautietis
cittautietis -ša, dsk. ģen. -šu lietvārds; vīriešu dzimte
cittautiete dsk. ģen. -šu lietvārds; sieviešu dzimte
Citas tautas piederīgais; sveštautietis.
PiemēriMamma ir latviete, bet tētis – cittautietis.
- Mamma ir latviete, bet tētis – cittautietis.
- Šajā pilsētā ir daudz cittautiešu.